دل بنشاطی از نوعی دیگر؟

| بالاخره یه کافی نت تو این آبادی پیدا کردم که پنج دقیقه مونده ساعت کارش تموم شه.|

بچه که بودم یه حباب کوچولو داشتم که وقتی تکونش میدادم انگار توش برف میومد. هر دفعه بیشتر و بیشتر تکونش میدادم تا دیرتر بارشش تموم شه و بیشتر حال کنم. ولی زیاد فرقی نداشت. تا اینکه شکست. انقدر ناراحت شدم که هنوزم یادمه. 

 امروز خونسار برف اومد. رفتم وسط باغ نگاه کردم. 

اولین بار بدون اینکه بترسم سرما بخورم.  

خیلی آروم و قشنگ میومد پایین. یک لحظه اون حباب اومد جلوی چشمم. تو دلم گفتم وااای مثل اونه... 

هه 

انگار یه چیزی افتاد تو محفظه ی خالی پشت صورتم. تا حالا همه چیزایی که زیبا میدیدم یه حباب شکستنی بوده. یه زیبایی مصنوعی با عمر کوتاه  که با نبودنش غم عالم به دلم میشست. 

اما این خود برف بود که از آسمون میومد. وقتی هم که  تموم شد ناراحت نبودم. چون همه جا سفید بود.  

وقتی هم که آب شد ناراحت نبودم. چون هنوز همه جا قشنگ بود.